Zaczęli się śmiać i pili, ale on powtórzył poważnie; - Nie śmiejcie się, daję wam słowo honoru, że jutro w nocy opuszczam Łódź na zawsze. HEKTOR Jakże to? Potem fraszek kupiwszy moc na darowizny, wyemancypowałyśmy się nareszcie, gdyż głód stłumił wszelkie uczucia. Wrona na to: – Kra! BOGUCKI zdziwiony Zerwane? Pan dobrodziej musiałeś otrzymać bardzo wiele kontuzji? Chciałem w twej obronie. Dlaczego ją obdarzaną tyloma zaletami, rozświetlającą wszystko jak kwiat lotosu, wychowaną w najwspanialszych pałacach, najdelikatniejszą z wszystkich dam, przyzwyczajoną do najwytworniejszego łoża zmuszasz do tego, by spała na gołej ziemi? Kto wie, co to za człowiek? Tatarczuk poczuł, że jest zgubiony. Mówisz, jak byś miał lat dwadzieścia. Gadały coraz głośniej i coraz zawzięciej potępiały Jagnę, wygłaszały teraz wszystko, co ino było i nie było, co ino która kiedy bądź zasłyszała abo i sama stworzyła na nią: wszystkie dawne urazy i zawiści zasyczały w duszach, że jako ten kamienny grad leciały na nią przezwiska, wymysły, odgróżki złe i nienawistne słowa, wzburzona złość, że gdyby się tak jawiła w tej chwili, to ani chybi z pięściami rzuciłyby się do niej. Gdy był czas po temu, nie bardzo mu się chciało zaprzątać sobie głowy nauką, a później okoliczności tak się ułożyły, że za późno już było przedsiębrać zdecydowane studia. — roześmiał się doktor. W złocie włosów, jak w kolebce, śpi najmilsza jej dziewuszka, Wróżka tuli ją i szepce w bijącego takt serduszka: – Butko, maleńka, słodka dziecino, przyszłam do ciebie cichą godziną. –Zdaje mi się –odparłem,gdyśmy wyszli na ulicę –że obawy są przedwczesne. W tydzień oddział inżynierski przeniósł się dalej, a Ślimak po obrachunku z żoną przekonał się, że ma około dwudziestu pięciu rubli pieniędzy, które spadły nie wiadomo skąd, nie licząc zarobku za furmanki i zapłaty za dnie stracone. PARTNER Z WĄSIKIEM - Starszy pan znowu nie w formie, (pociąga piwko) OSOBA NA RAZIE ZWANA BABCIĄ - Eugeniuszu, jeżeli zasiadasz z nami do gry, to powinieneś wiedzieć, jak się zachować. KRÓL I koniec końcem Wyjedziemy. Naturalnie, do chałup się nie dociśniemy, przyjdzie nam rozkładać się na błocie. Niech sobie słyszy, już nie ma ciebie! Opór załogi żydowskiej zdecydowany. – No, ale już w Boga musi pan wierzyć. Drugi zaś, wyrośnięty, z płową grzywą równo przyciętą nad czołem, z oczami niby turkusy, rozgadał się obszerniej. Nie morzyłem go głodem. Nie wyłożył, czego nie pójdziesz dalej ze smutkiem książę chociaż sam się odprząc, i kogo o nią poszło, jak umiem.